Odporność psychiczna, ale jak?

Kiedy jesteśmy odporni psychicznie, potrafimy się podnieść po porażkach i iść dalej. W przeciwnym wypadku… załamuje nas niespełniona miłość, a nawet krytyka.

Żyjemy w ciągłym stresie i jak wynika z danych, ma to negatywny wpływ na naszą kondycję psychiczną. Coraz więcej uzależnień, depresji… samobójstw. Polaków dotyka zmęczenie. Osoby odporne psychicznie lepiej sobie z nim radzą.

„Źle reaguje na stres, zaczyna mnie boleć brzuch i mdlić. Niestety stresuje się bardzo szybko nawet z błahych powodów. Łatwo wpadam w płacz. A wszystko, co złe przeżywam i rozmyślam o tym przez kilka dni” – Anna.

Odporność psychiczna jest wtedy, kiedy potrafimy sobie poradzić z trudnymi sytuacjami i rozczarowaniami, które spotykają nas w życiu. To patrzenie na życie w pozytywny sposób.

 

Odporny psychicznie, czyli kto?

Grypa, brak parasola w deszczowy dzień, spóźniony autobus… pełno komplikacji, które krzyżują nasze plany. Odczuwamy frustrację, żal, złość, ponieważ znowu mamy w życiu pod górkę. Niektórzy w takiej sytuacji… zbyt szybko się denerwują, ale nie osoby odporne psychiczne! One w obliczu trudności natychmiast odzyskują spokój albo wcale go nie tracą. Ponadto wyglądają na silnych i zdeterminowanych.

„Ja z zewnątrz jestem odporna psychicznie, bo przeżyłam wiele złego… i choć jestem zdeterminowana i nie daje nic po sobie poznać, to jak słyszę coś na mój temat, to po prostu wybieram w środku… chociaż lubię to, bo jeszcze rok temu nie czułam zupełnie nic. I to tak serio: smutku, radości, wszystkiego. Masakra” – wyznaje Olga.

„Co ze mną jest nie tak”, „Znowu mnie to spotyka”. Osoby odporne psychiczne nie użalają się nad sobą, lecz dążą do rozwiązania swojego problemu i współczują same sobie. Wiedzą, że rozwiązanie ich problemu gdzieś jest, mimo że go teraz nie widzą.

Osoby odporne psychicznie mają własną definicję sukcesu i szczęścia. Nie szukają na siłę kontaktów, nie zazdroszczą innym ich sukcesów i nie cieszą się z ich porażek. Potrafią samodzielnie zaopiekować się sobą i zrelaksować.

 

Jak być odpornym psychicznie?

Zdaniem naukowców niektórzy ludzie są z natury odporni psychicznie, a inni nie. Dobrą wiadomością jest to, że odporności psychicznej możemy się nauczyć, niezależnie od tego, na jakim etapie życia się znajdujemy. Jak? Poznaj kilka skutecznych sposobów:

 

1. ,,Jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim dogodził”

Osoba odporna psychiczna jest skoncentrowana na własnych potrzebach i celach. Wie, że nie jest w stanie zadowolić wszystkich wokół i akceptuje ten fakt. Dzięki temu nie ma poczucia winy, jeśli coś pójdzie nie tak i nie sprosta czyimś oczekiwaniom. Co więcej, nie tłumaczy się przed innymi ze swoich wartości oraz nie przekonuje ich do nich.

Jeżeli ktoś za wszelką cenę próbuje zadowolić innych i szuka aprobaty, ma problem z realizowaniem swojego potencjału, zaspokajaniem własnych potrzeb oraz kroczeniem własną drogą. Wtedy odporność psychiczna spada, ponieważ taka osoba działa wbrew samej sobie.

 

2. „Kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana”

Muszę dokonać wyboru. Odczuwam strach i stres, ponieważ nie jestem pewny, czy podjęta przeze mnie decyzja jest słuszna, ale w to wchodzę. Podejmuję ryzyko. Wiem, że to jest mój wybór i jeśli będzie zły, pogodzę się z konsekwencjami. Z kolei mogę coś zyskać, jeśli wybór będzie dobry.

Osoba odporna psychiczne jest otwarta na zmiany, nie boi się ich i akceptuje je. Jest świadoma, że są one nieodłączną częścią życia. Wie, że może zmieniać siebie, swoją sytuację i jest na to gotowy. Kiedy człowiek nie ucieka przed zmianami, staje się odporny psychicznie.

 

3. „Jesteś kowalem swojego losu”

Biorą los we własne ręce, bo jestem kowalem własnego losu. Wierzę, że jestem w stanie coś zrobić, by odmienić moją sytuację. Wiem, że mogę kontrolować niektóre rzeczy w swoim życiu. Ponadto jestem świadomy, że życie nie jest sprawiedliwe, a świat nie jest mi nic winien. Wobec tego robię, co się da.

Osoby, które działają w ten sposób, są mniej narażone na dolegliwości psychiczne, czy nadmierny stres.

 

4. „Bez pracy nie ma kołaczy”

Wiem, że działania  wymagają czasu i nic nie przychodzi od razu. Czasem mi się wydaje, że stoję w miejscu, ale podchodzę z pokorą do osiągania celów. Co więcej, jestem  uparty i nie poddaję się tak łatwo. Nie krytykują siebie, tylko motywuję.

 

5. Tu i teraz

Koncentruję się na tym, co jestem w stanie zrobić w tym momencie, żeby kształtować swoją bliższą, czy dalszą przyszłość. Nie wracam do tego, co było, nie rozpamiętuję, nie roztrząsam minionych zdarzeń, ponieważ to sprawia, że tracę energię. Spotkały mnie złe rzeczy, ale to było kiedyś. Nie muszę żyć w ich cieniu, lecz mogę iść dalej.

Jestem świadomy tego, że na pewne rzeczy w swoim życiu mam wpływ, a inne są ode mnie niezależne. Skupiam uwagę na tym, co da się zmienić. Nie zadręczam się czymś, co jest poza moim zasięgiem.

 

6. Ucz się na własnych błędach

Wyciągam wnioski ze swoich błędów, żeby ich nie powtarzać. Jeżeli coś robię źle, próbuję to zmienić, jeśli dalej nie działa, szukam innego rozwiązania.

 

7. Wdzięczność, wdzięczność, wdzięczność

Spotkało mnie coś przykrego, straciłem kontrolę nad własnym życiem, coś pokrzyżowało mi plany, lecz mimo to jestem wdzięczny, że nie spotkało mnie coś gorszego.