Partner idealny, czy człowiek?

Atrakcyjny, z klasą, dowcipny… Znalezienie drugiej połowy to jeden z kluczowych etapów naszego życia.

Według badań ludzie żyją dłużej, są zdrowsi i szczęśliwsi, gdy są w dobrym związku. Wtedy dożywamy późnej starości, mamy więcej energii i lepiej się czujemy. W przypadku złego związku jest… wręcz odwrotnie.

 

Mój ideał

Jak podają psychologowie, kobiety i mężczyźni od wieków szukają partnera, przy którym będą mogli czuć się bezpieczne i założyć z nim rodzinę. Musi to być, więc osoba dojrzała, odpowiedzialna, zrównoważona emocjonalnie i taka, która będzie kochać i wspierać. Według pań ideał to ktoś czuły, kto mówi „kocham cię” nie tylko na ich ślubie. Do tego ktoś, przy kim nie będą się nudzić.

,,Mój wymarzony partner to wysoki, przystojny, dobrze zbudowany i zadbany mężczyzna. Bardzo męski. Uśmiechnięty (ładne zęby to podstawa:D), zabawny. Najlepiej wysportowany i czuję do niego cholerny pociąg. Oczywiście bez nałogów. Inteligentny, uczciwy, pewny siebie, asertywny” – najszczęśliwsza.

W głowie układamy cały zestaw cech, jaki powinien mieć nasz przyszły partner. Gdy zaczynamy wchodzić w relacje, testujemy poznaną osobę zgodnie z naszą listą, zamiast docenić to, jaka ona jest, jakie ma zalety. Tym sposobem każde nasze spotkanie zamienia się w pasmo rozczarowań, bo coś poszło niezgodnie ze scenariuszem.

„Podobają mi się dziewczyny: trochę nieśmiałe, skryte i tajemnicze, uczuciowe tzn. takie, które emocjonalnie reagują, gdy z nimi rozmawiam :)”– chłopak.

Chcemy, żeby ta wybrana osoba podzielała nasze zainteresowania, lubiła te same filmy, książki, posiłki, była zawsze gotowa spędzać z nami czas. Nie rozumiemy, że na ziemi nie ma takiego człowieka, bo każdy jest inny. Co więcej, każdy ma swoje życie i własne sprawy. Ukochany nie musi spędzać z nami każdego dnia i to będzie w porządku.

 

Dlaczego szukam ideału?

Marzymy o miłości jak z bajki. „Kopciuszek”, „Królewna Śnieżka”, „Śpiąca Królewna”… Każda z tych opowieści jest o czekaniu na księcia w zbroi, na białym koniu. Następne w kolejce są komedie romantyczne. Każda z nich jest oparta na jednym schemacie – kochankowie poznają się, pokonują przeciwności losu, by być razem i na końcu jest ich happy end. Chłoniemy to wszystko sobą, pragnąc przeżyć taką miłość, a później rozpaczamy, bo życie wygląda inaczej. Kobiety są inne i mężczyźni inni.

Dążymy do znalezienia ideału ze swojej głowy, bo karmimy się przesłodzonymi obrazami, jakie dają nam media.

„Powinien szaleć za mną do nieprzytomności, troszczyć się o mnie, oczywiście być wierny. Koniecznie musi być, choć w połowie tak aktywnym człowiekiem, jak ja, bo mało komu udaje się za mną nadążyć – dziewczyna.

Często wchodzimy w związek pochopnie. Dana osoba nam się podoba i wpasowuje się w nasze gusta, ale… to nic poza tym. Robimy to, by uciec przed samotnością. Niełatwo jest być singlem w grupie znajomych, którzy mają chłopaków i dziewczyny. Nie chcemy szukać dalej miłości. Jesteśmy tym znudzeni i doskwiera nam samotność.

„Taka powinna być kobieta- piękna, miła, ciepła, mądra, urocza, z nogami po szyję, reszta nie ma znaczenia…czyli po prostu Anioł!” – chłopak.

 

Nigdy więcej ideałów

Marzymy o ideałach, wierzymy, że tylko człowiek z naszej głowy da nam szczęście. To kłamstwo, które sobie wmawiamy. Nikt nie chciałby się wiązać z Kenem, czy Barbie. To, czego naprawdę chcemy to człowiek z krwi i kości, który będzie nas kochał, szanował i jednocześnie będzie naszym najlepszym przyjacielem. Zrozumiemy to, kiedy zdemaskujemy kłamstwa w naszych głowach. Musimy sobie uzmysłowić, że:

1. Nie ma idealnych osób. Każdy ma zalety i wady
2. Nie ma dwóch połówek tego samego jabłka. Są ludzie, którzy mimo różnic świetnie się rozumieją.
   
3. Każdy jest inny. Każdy lubi coś innego.
4. Nie tworzy się relacji, uciekając przed samotnością. Najpierw pokochaj siebie. Później buduj związek.
   
5. Obudź się, księżniczko. Nikt nie zapuka do twoich drzwi. Wyjdź do ludzi.
   
6. Nie oczekuj, że dla ciebie zrobi wszystko. Nie jesteś pępkiem świata. On ma swoje życie.