Emocje i relacje

Odwagi mi daj! – Odważni bez granic

,,Boję się być przed nimi sobą. Milczę, żeby nie powiedzieć za dużo. Nie ufam, bo mój sekret się wyda”. Strach ma wielkie oczy. Odwaga go miażdży.  

Odwaga to cecha ludzi wielkich. Tych, którzy nie boją się iść pod prąd i tych, którzy mimo upadków walczą dalej. Dzisiaj trudno się nie załamać pod nadmiarem przykrych doświadczeń. Często myślimy: ,,Chcę spać i… więcej się nie obudzić”. Odważni bez granic. Czy to możliwe?

 

Ścieżkami odwagi

Odwaga to wiele zakrętów i potknięć. Ta droga nie jest prosta i wyłożona różami. Wygląda jak walka, w której przeciwnikiem jesteśmy my sami. Chcemy krzyczeć, a wewnątrz nas aż wrze. Zaciskamy zęby, choć wolelibyśmy się położyć i nie wstać. Kopiemy i uderzamy w ścianę, ale idziemy dalej, bo ta ścieżka jest warta zachodu.

Odwaga to… potocznie ,,popaprana” sprawa. Są rzeczy, które zrobimy bez wahania. Są też takie, przed którymi uginają nam się nogi. Możemy bać się węży, wystąpień publicznych, odrzucenia ze strony innych, czy braku zrozumienia.

,,Nie umiem płakać, a czasami mi się chce, ale się wstydzę” – Anonim.

Odwaga jest zdolnością do zrobienia czegoś i podjęcia ryzyka pomimo strachu i obaw. To ,,bycie sobą”, co w obecnych realiach jest godne podziwu. Po prostu, ,,robimy swoje” i nie dbamy o to, co ktoś o nas pomyśli. Pokazujemy ludziom swoje prawdziwe oblicze. To zmęczenie na twarzy, bo za wcześnie wstaliśmy, podkrążone oczy, czy czerwony od zimna nos. Co więcej, łzy rozczarowania i bezsilności, które nie są słabością, a oznaką siły.

Inną stroną odwagi jest wyjście przed szereg. Zrobienie czegoś inaczej niż wszyscy. Podjęcie działania, gdy inni są bierni. To również dzielenie się z ludźmi swoim zdaniem na dany temat. Wiemy, jakie to trudne przyznać się do tego, że się jest zwyczajnie sobą. Stoimy przed grupą znajomych i swoją postawą mówimy: ,,Hej! Oto jestem ja”.

Wyrażenie swojego zdania często kosztuje utratę znajomych i kpinę ze strony innych. Jesteśmy bezpodstawnie uważani za gorszych przez tych, którzy mają do nas żal. Z kolei dla innych jesteśmy autorytetem, wzbudzamy w nich podziw i odnoszą się do nas z szacunkiem.

 

Odważni bez granic

Człowiek odważny to taki, który nie boi się podjąć ryzyka. Nie raz i nie dwa, ale wiele razy. Jest świadomy siebie, zna swoje wady, zalety i wie, czego chce. Wie, że życie jest warte walki.

Osobą, która swoją postawą zaraża pasją do życia jest Regina Brett – dziennikarka i pisarka. Kobieta motywuje innych swoimi książkami, pisząc o życiu, swoich doświadczeniach, a przede wszystkim o tym jak wygrała walkę z rakiem. Teraz każdy dzień jest dla niej cudem.

Odwaga to stan, kiedy nikt nie wie, że się boisz – Regina Brett.

Odwaga to działanie mimo strachu. Robię coś nie dlatego, że się nie boję, ale dlatego, że jestem przerażona.

Odważni ludzie to ci, którzy walczą w obronie słusznych spraw. To obrońcy praw zwierząt, którzy pragną zapewnić czworonogom lepszy byt. To również wszyscy ci, którzy służą pomocą słabszych i pragną być ,,głosem” biednych i skrzywdzonych. Odważne są też osoby przełamujące wewnętrzne bariery, otwarte na drugiego człowieka, podchodzące do wszystkich z empatią i zrozumieniem, nawet jeśli to trudne. Wreszcie te, które są szczere, zdejmują maski i stają przed innymi takimi, jakimi są.

Odważni dają z siebie wszystko, bez względu na to, w jakim miejscu się znajdują. Jeśli stoją na krawędzi, to znajdują w sobie siłę, by się toczyć.

 

Kroki do odwagi

Odwagi da się nauczyć. Jest wynikiem wielu nieudanych i bardziej udanych prób. To ciągłą walka z samym sobą. Nie poddajemy się i nie rezygnujemy ze zrobienia danej rzeczy, bo się boimy, tylko robimy ją.

Dobrym ćwiczeniem odwagi jest zrobienie czegoś zwłaszcza wtedy, gdy jesteśmy przerażeni. Powoli przełamujemy wewnętrzne bariery i zmieniamy nastawienie. Z pewnością jest wiele rzeczy, które zawsze chciałeś zrobić, ale zrezygnowałeś, bo za bardzo się bałeś. Teraz jest czas, by do nich wrócić.

Inną radą jest myślenie o czymś przyjemnym. Właśnie stoisz przed trudnym zadaniem. Strach cię sparaliżował i wydaje się, że nie zrobisz nawet kroku. Wtedy pomyśl o czymś dobrym i skup się tylko na tym. Zajmij myśli czymś dobrym i wykonaj ruch.

Ostatnia wskazówka to rozmowa z samym sobą. Mam coś zrobić i mówię: ,,Nikt nie wie, że się boję”. To daje sporą przewagę, bo tylko ty wiesz, co się dzieje w twoim wnętrzu.

(5) Komentarzy

  1. Świetnie napisane, bardzo się z tym utożsamiam o czym tutaj wspomniałaś, pozdrawiam serdecznie 😉

    1. To dobra wiadomość. Dziękuję! Również pozdrawiam ciepło 🙂

  2. To ważny post. Co ciekawe, odwaga to kwestia bardzo indywidualna – dla niektórych odwagą jest to, co dla kogoś rzeczą zwyczajną ; dla mnie odwagą jest jazda po mieście samochodem i zmienianie pasa 😀 ….dla zdecydowanej większości ludzi, to zupełnie zwyczajna sytuacja, nad którą się nie zastanawiają. Dla wielu osób, z kt. rozmawiałam, odwagą jest jazda motocyklem; często wtedy słyszę „Ja bym się bała!” – dla mnie z kolei to rzecz zupełnie zwyczajna.
    Robiłam też w życiu wiele zwykłych dla mnie rzeczy, kt. nie wymagały odwagi wg mnie, ale dla innych, były i są nie do przeskoczenia. Czy to tatuaż, czy wyprowadzka z domu „rodzinnego” z dnia na dzień nie mając na to funduszy, wyjazd do innego kraju też bez znajomości, pieniędzy i perspektyw, czy zmiana wyznania/religii/kościoła (zwał jak zwał) :- ) Każdy z nas ocenia zyski i straty danych decyzji i czasem wizja strat (najczęściej wyolbrzymionych) trzyma nas przed odważnym krokiem.

    1. To prawda! Dla mnie na razie odwagą jest wsiąść do samochodu, ruszyć i jeszcze ostrożnie jechać 😀 Wreszcie po długim czasie zaczynam przełamywać swoją barierę i uczę się jeździć. Ważne jest, by próbować i nie stać w miejscu.
      Dobrego dnia 🙂

  3. […] Więcej o zwalczaniu lęków i przezwyciężaniu barier znajdziecie tutaj: Odwagi mi daj! – Odważni bez granic […]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *